Еволюція жанрів камерно-інструментального ансамблю в європейській музичній традиції

dc.contributor.authorЄрьоменко Андрій Юрійович
dc.contributor.authorYeromenko Andrii Yuriiovych
dc.contributor.authorЄрьоменко Наталія Олександрівна
dc.contributor.authorYeromenko Nataliia Oleksandrivna
dc.date.accessioned2025-07-15T11:40:06Z
dc.date.available2025-07-15T11:40:06Z
dc.date.issued2025
dc.description.abstractУ статті досліджено еволюцію жанрів камерно-інструментального ансамблю в контексті європейської музичної традиції від доби епохи Бароко до сучасності. Протягом XVIII століття камерно-інструментальний ансамбль поступово набуває більшої структурної визначеності, що у епоху Класацизму виливається у формування жанрових канонів – передусім струнного квартету, фортепіанного тріо, сонати для скрипки і фортепіано, квінтету тощо. У творчості Й. Гайдна, В. А. Моцарта, Л.вана Бетховена закладаються основні принципи камерного жанру: рівноправність партій, мелодична завершеність, тематичний розвиток, діалогічність, тощо. Ці риси не лише кодифікують жанрову систему, а й відкривають простір для подаль-ших стилістичних напрямів.У добу Романтизму камерна музика, зберігаючи ознаки вишуканого музикування, розвивається в напрямі романтичної витонченості, емоційної насиченості та національного колориту. Жанрові рамки розширюються за рахунок уведення нових інструментальних складів, зростання ролі фортепіано, збагачення гармонічної мови й фактури. Визначальний внесок у розвиток камерного ансамблю здійснили Ф. Шопен, Ф. Шуберт, Й. Брамс, Ф. Мендельсон, Р. Шуман та інші, які поєднали класичну форму з новою виразністю. На межі XIX–XX століть з’являються перші спроби переосмислення камерної форми в модерністському контексті: зростає експериментальна роль ансамблю, активізується використання нових технік композиції, формуються принципи тематичної фрагментарності, поліфонічної багатовимірності.У ХХ столітті камерно-інструментальний ансамбль набуває ознаків пошуку нових художніх моделей. Особливе місце займають твори представників «другої віденської школи», неокласиків, авангардистів, а також композиторів, які інтегрують елементи джазу, фольклору, електронної музики. Камерні жанри дедалі частіше набувають неконвенційних форм: нестандартний склад, відкритість структури, імпровізаційність, взаємодія з мультимедійними елементами. Водночас зберігається глибинна традиція камерності як простору духовного спілкування, діалогу та концентрації музичної думки.Таким чином, еволюція жанрів камерно-інструментального ансамблю віддзеркалює загальні процеси розвитку європейської музичної традиції: від нормативної канонічності до індивідуалізованого експерименту. Камерно-інструментальний ансамбль виступає як жанрове явище, культурний феномен, що постійно набуває нових естетичних, стильових і жанрових парадигм.
dc.description.abstractThe article examines the evolution of chamber instrumental ensemble genres in the context of the European musical tradition from the Baroque to the present. During the eighteenth century, the chamber-instrumental ensemble gradually acquired greater structural certainty, which in the Classical period resulted in the formation of genre canons - primarily the string quartet, piano trio, sonata for violin and piano, quintet, etc. The works of J. Haydn, W. A. Mozart, and L. van Beethoven lay down the basic principles of the chamber music genre: equality of parts, melodic completeness, thematic development, dialogue, etc. These features not only codify the genre system, but also open up space for further stylistic trends.In the Romantic era, chamber music, while retaining the features of refined musicianship, develops in the direction of romantic sophistication, emotional intensity and national colour. The genre framework is expanded by the introduction of new instrumental compositions, the growing role of the piano, and the enrichment of harmonic language and texture. A decisive contribution to the development of the chamber ensemble was made by F. Chopin, F. Schubert, J. Brahms, F. Mendelssohn, R. Schumann and others, who combined the classical form with new expressiveness. At the turn of the nineteenth and twentieth centuries, the first attempts to rethink the chamber form in a modernist context appeared: the experimental role of the ensemble increased, the use of new composition techniques intensified, and the principles of thematic fragmentation and polyphonic multidimensionality were formed.In the twentieth century, the chamber instrumental ensemble acquired signs of a search for new artistic models. A special place is occupied by the works of representatives of the ‘second Viennese school’, neoclassical and avant-garde composers, as well as composers who integrate elements of jazz, folklore and electronic music. Chamber music genres are increasingly taking on unconventional forms: non-standard composition, open structure, improvisation, and interaction with multimedia elements. At the same time, the deep tradition of chamber music as a space for spiritual communication, dialogue and concentration of musical thought is preserved.Thus, the evolution of the chamber instrumental ensemble genres reflects the general processes of development of the European musical tradition: from normative canonicity to individualised experimentation. The chamber instrumental ensemble acts as a genre phenomenon, a cultural phenomenon that constantly acquires new aesthetic, stylistic and genre paradigms.
dc.identifier.citationЄрьоменко А. Еволюція жанрів камерно-інструментального ансамблю в європейській музичній традиції [Текст] / А. Єрьоменко, Н. Єрьоменко // Слобожанські мистецькі студії : науковий журнал / Міністерство освіти і науки України, Сумський державний педагогічний університет імені А. С. Макаренка ; [редкол.: О. К. Зав’ялова, І. Л. Бермес, Льоос Гельмут та ін.]. – Одеса : Видавничий дім «Гельветика», 2025. – Вип. 2 (08). – С. 132–135. – DOI: https://doi.org/10.32782/art/2025.2.24
dc.identifier.doi10.32782/art/2025.2.24
dc.identifier.orcid0000-0002-4349-4288
dc.identifier.orcid0000-0001-6038-5940
dc.identifier.urihttps://repository.sspu.edu.ua/handle/123456789/17207
dc.language.isouk
dc.publisherГельветика
dc.subjectкамерно-інструментальний ансамбль
dc.subjectеволюція жанрів
dc.subjectбарокова музика
dc.subjectкласицизм
dc.subjectромантизм
dc.subjectмодернізм
dc.subjectпостмодернізм
dc.subjectкамерна музика
dc.subjectмузичні форми
dc.subjectвиконавська практика
dc.subjectекспериментальні ансамблі
dc.subjectмузична трансформація
dc.subjectchamber instrumental ensemble
dc.subjectevolution of genres
dc.subjectBaroque music
dc.subjectClassicism
dc.subjectRomanticism
dc.subjectModernism
dc.subjectpostmodernism
dc.subjectchamber music
dc.subjectmusical forms
dc.subjectperformance practice
dc.subjectexperimental ensembles
dc.subjectmusical transformation
dc.titleЕволюція жанрів камерно-інструментального ансамблю в європейській музичній традиції
dc.title.alternativeThe Evolution of Chamber Instrumental Ensemble Genres in the European Musical Tradition
dc.typeArticle
dc.udc.udc784.011.26.087.6:781.65(510)“195/201”
Файли
Контейнер файлів
Зараз показуємо 1 - 1 з 1
Ескіз недоступний
Назва:
Yeromenko Andrii.pdf
Розмір:
256.85 KB
Формат:
Adobe Portable Document Format
Ліцензійна угода
Зараз показуємо 1 - 1 з 1
Ескіз недоступний
Назва:
license.txt
Розмір:
2.9 KB
Формат:
Item-specific license agreed upon to submission
Опис: